Betaalbaarheid van huurwoningen is én blijft speerpunt Twentse corporaties

Het bieden van goede én betaalbare woningen aan mensen met een lager inkomen die niet zelf een huis kunnen kopen of huren in de commerciële sector: dat is ons bestaansrecht als corporaties. En als huurders in betalingsproblemen komen, zoeken we samen met de huurder naar oplossingen. Met maatwerk pakken we problemen aan. De wet rondom de huurbevriezing, die dit jaar is ingesteld voor de betaalbaarheid in deze coronaperiode, vinden wij een schijnoplossing: het levert de mensen met de laagste inkomens het minste voordeel. Bovendien is het gericht op de korte termijn. Op de langere termijn zorgt deze huurverlaging er zelfs voor dat de woonlasten meer stijgen, omdat we bijvoorbeeld minder kunnen investeren in verduurzaming.

Afgelopen week verscheen er een onderzoeksrapport van het Nibud. Om huurders met een krappe portemonnee te helpen, is het beter de bijstand te verhogen in plaats van de huren te verlagen. ‘’Het effect van huurbevriezing wordt in belangrijke mate gedempt door verlaging van de huurtoeslag die automatisch met de huur ook omlaag gaat", zegt Nibud-directeur Arjan Vliegenthart in het NOS Journaal begin maart. "Het is een vestzak-broekzakeffect waar mensen in de praktijk niet veel aan hebben. Je kunt beter de uitkeringen verhogen, dan blijft er per saldo meer in de portemonnee zitten". Wij zien, net als de NIBUD, daarom deze wet ook als een schijnoplossing: het effect is marginaal en het grootste voordeel gaat voorbij aan de mensen met de laagste inkomens, voor wie deze wet zou zijn bedoeld.

De Wet Huurbevriezing een schijnoplossing
De wet is aangenomen om huurders die getroffen zijn door de coronacrisis te ondersteunen. Wij zien echter geen direct verband tussen corona en betalingsachterstanden. Ongeveer 2% van onze huurders heeft aangegeven in betaalproblemen te komen door corona. Samen met deze bewoners hebben we voor een (maatwerk) oplossing gezorgd, zodat ze zich over de huur geen zorgen hoeven te maken. Het overgrote deel van onze huurders heeft een betaalde baan of een uitkering, zoals AOW, Wajong en bijstand. Dit geldt voor meer dan de helft van onze huurders in Twente.

Laagste inkomens hebben het minste voordeel
Het ‘voordeel ́van het niet doorvoeren van de huurverhoging (ongeveer € 8,00 per maand) pakt voor mensen met de laagste inkomens het minst voordelig uit. Dit komt doordat voor deze groep de huurverhoging deels gecompenseerd is door huurtoeslag. Huurders met een hoger inkomen gaan er door deze wet vooral wat op vooruit.

Woonlasten verlagen door investeringen staat nu onder grote druk
Huurbevriezing is slechts een druppel op een gloeiende plaat. Op de korte termijn scheelt het onze huurders iets. Echter op de langere termijn kunnen we minder woningen verduurzamen, bouwen en onderhouden. En dat heeft uiteindelijk een negatief effect op de woonlasten en de leefbaarheid, omdat we onze kerntaak straks gewoonweg niet meer goed kunnen vervullen. De structurele financiële dekking van het negatieve effect van de huurbevriezing voor corporaties is nog niet definitief geregeld door Den Haag. En dat baart ons zorgen.

Kortom: we zouden juist onze krachten moeten bundelen en ervoor moeten zorgen dat dit probleem in de kern wordt aangepakt. Het minimumloon en de bijstand moeten worden verhoogd, zodat onze huurders en vele andere mensen in Nederland fatsoenlijk rond kunnen komen. Daarbij pakken wij als woningcorporaties uiteraard ook onze rol. We zorgen voor goede betaalbare woningen, fijne wijken om in te wonen en verduurzaming waardoor woonlasten betaalbaar blijven. Voor nu én de toekomst.